Wikipedia

Puak Barat (puak politik Korea)

(Dilencongkan daripada Orang Barat (puak politik Korea))

Puak Barat (Hangul: 서인; Hanja: 西人; RR: Seoin; MR: Jawi: ‏سوين‎‎; lit. Orang Barat) ialah puak politik yang menguasai Korea pada abad ke-17. Pada tahun 1567, Sarim berpecah kepada orang Timur dan Barat. Puak Barat kekal sebagai pesaing utama orang Timur pada zaman Seonjo.

Westerners
서인, 西人
Pemimpin era SeonjoJeong Cheol, Jo Heon, Seong Hon, Yi I
Pemimpin era InjoChoi Myung-kil, Kim Ja-jeom, Kim Ryu, Yi Gwi
Pemimpin era HyojongKim Jib, Song Si-yeol, Song Jun-gil
Pemimpin era HyeonjongSong Si-yeol, Song Jun-gil, Kim Su-hong
Pemimpin era SukjongSong Si-yeol, Kim Su-hang, Park Se-chae, Yun Jeung
PengasasSim Ui-gyeom
Diasaskan1575 (1575)
Dibubarkan1683 (1683)
PecahanSarim
Didahului olehSarim
Digantikan olehNoron, Soron
IdeologiFalsafah Yi I dan Kim Jang-saeng
AgamaNeo-Konfusianisme
[[Politik Dinasti Joseon]]
[[Senarai parti politik di Dinasti Joseon|Parti politik]]
[[Pilihan raya di Dinasti Joseon|Pilihan raya]]
Puak Barat (puak politik Korea)
Hangul서인
Hanja西人
Perumian SemakanSeo(-)in
McCune–ReischauerSŏin

Puak Barat kehilangan kuasa pada tahun-tahun akhir zaman Seonjo. Puak Timur dan puak yang berpecah daripada Puak Timur memegang kuasa sepanjang dekad terakhir zaman Seonjo dan keseluruhan zaman Gwanghaegun. Walau bagaimanapun, Puak Barat menggulingkan Gwanghaegun daripada kuasa pada tahun 1623, menjadikan Putera Neungyang sebagai raja dan menyebabkan Puak Barat memperoleh semula kuasa, yang telah hilang selama satu generasi.

Puak Barat memegang kuasa selama setengah abad, dari 1623 hingga 1674, apabila mereka secara relatifnya bersatu. Era itu juga membawa kepada kemunculan ahli politik Barat yang berkuasa seperti Song Si-yeol, Song Jun-gil, dan Kim Su-hang, yang mana Song Si-yeol adalah yang paling berpengaruh. Perdebatan Yesong pada era Hyeonjong akhirnya menggulingkan kerajaan Barat, dan Puak Selatan pula memerintah selama enam tahun, sehingga 1680.

Puak Barat kembali berkuasa pada tahun 1680 dengan Gyeongsin Hwanguk. Walau bagaimanapun, terdapat pertikaian antara Puak Barat yang lebih muda dan Puak Barat yang lebih tua pada tahun 1682 sama ada Kim Ik-hun, salah seorang tokoh yang telah menjatuhkan Puak Selatan pada tahun 1680, harus dihukum. Puak Barat yang lebih muda berpendapat bahawa Kim harus dihukum, manakala Puak Barat yang lebih tua merasakan tidak. Apabila Song Si-yeol memihak kepada Puak Barat yang lebih tua pada tahun 1683, Puak Barat yang lebih muda marah kepada Song. Mereka yang mahu Kim dihukum dikenali sebagai Soron (aliran muda), manakala mereka yang terus mengikuti Song menjadi Noron (aliran tua). Dengan Pertikaian Hoeni pada tahun 1684 antara sarjana Noron Song Si-yeol dan sarjana Soron Yun Jeung, Puak Barat berpecah selama-lamanya.

Sejarah

sunting

Bahagian dari Sarim

sunting

Selepas kematian Permaisuri Munjeong dan abangnya Yun Won-hyeong pada zaman Myeongjong lewat, puak Sarim, yang telah mengalami empat pembersihan sastera sepanjang abad keenam belas, berkuasa sebagai puak politik yang dominan. Pada masa itu, Sarim bersatu sebagai satu puak.[1]

Pada tahun 1574, Kim Hyo-won rasmi telah dicalonkan untuk jawatan Ijo Jeongrang, yang mempunyai keistimewaan untuk menaikkan pangkat sarjana, termasuk Ijo Jeongrang seterusnya. Walau bagaimanapun, Sim Ui-gyeom, abang kepada Permaisuri Insun, menentang kenaikan pangkat Kim dengan alasan Kim sering merasuah Yun Won-hyeong, yang membunuh ramai orang Sarim pada tahun 1545.[2] Walaupun mendapat bantahan Sim, Kim tetap dinaikkan pangkat.[3]

Puak Barat pada tahun 1575 ialah ahli Sarim yang lebih tua, yang telah memegang jawatan sebelum Sarim mengambil alih kuasa. Oleh itu, mereka cenderung untuk menjadi lebih konservatif, dan mereka lebih tidak mengendahkan ideologi Timur seperti Jo Sik atau Yi Hwang.[4][5] Orang Barat ketika itu hanyalah minoriti dalam kerajaan.[6]

Perselisihan dengan orang Timur dan Utara

sunting
 
Yi I mahukan keamanan antara kedua-dua Puak Timur dan Barat.

Pada tahun 1570-an, konflik antara orang Timur dan Barat semakin memuncak, walaupun usaha oleh orang seperti Yi I atau Seong Hon untuk mendamaikan kumpulan yang bermusuhan itu bersama-sama. Walau bagaimanapun, memandangkan kedua-dua Yi dan Seong cuba untuk berkecuali sepenuhnya terhadap kedua-dua pihak walaupun puak Timur lebih besar, puak Timur percaya bahawa mereka berat sebelah terhadap puak Barat.[7]

 
Yi San-hae menjatuhkan rejim Puak Barat pada tahun 1590
 
Yi Gwi, yang mengetuai pengusiran Gwanghaegun.
 
Song Si-yeol, yang merupakan pelajar Kim Jib yang paling menonjol

Perselisihan dengan Puak Selatan pada zaman Hyeonjong

sunting

Menjelang era Hyeonjong (1659-1674), konflik antara orang Selatan dan Barat semakin memuncak dengan Pertikaian Yesong.[8]

Pertikaian Yesong berakar umbi dalam falsafah Confucian. Apabila ahli keluarga tertentu meninggal dunia, ahli keluarga yang lain dikehendaki memakai jubah berkabung sehingga tiga tahun.[9] Masalahnya ialah teks Cina Etiket dan Upacara dan teks Korea Lima Upacara Dinasti menentukan agak berbeza mengenai perkara upacara korban.[8] Kedua-dua teks itu menentukan perkara berikut.

Suri Injo, Permaisuri Balu Besar Jaui, masih hidup pada tahun 1649.[10] Walaupun Jaui bukanlah ibunda kandung Hyojong (Injo berkahwin semula, dan Hyojong ialah anak kepada suri pertamanya), mengikut peraturan istana Joseon, Jaui ialah ibunda sah Hyojong, dan oleh itu Jaui terpaksa memakai jubah berkabung untuk anakanda tirinya.[10] Kebanyakan orang Barat percaya bahawa masa yang sesuai untuk Jaui memakai jubah berkabung ialah setahun, kerana Hyojong ialah anakanda kedua Injo (anakanda lelaki sulung ialah Putera Sohyeon, yang meninggal dunia pada tahun 1645.).[11] Walau bagaimanapun, Yun Hyu, puak Selatan, percaya bahawa memandangkan Hyojong telah mewarisi garis keturunan Injo dan memandangkan Sohyeon telah meninggal dunia lebih awal daripada Hyojong, Hyojong ialah anakanda sulung mengikut doktrin Etiket dan Upacara, bermakna Jaui harus memakai jubah berkabung selama tiga orang. tahun.[12]

 
Yun Hyu percaya bahawa Permaisuri Jaui harus memakai jubah berkabung untuk anakanda tirinya, Hyojong, selama tiga tahun.

Song Si-yeol pula berpendapat bahawa Hyojong ialah seorang Seoja, kerana Etiket dan Upacara mengatakan bahawa semua anak lelaki kecuali anak sulung yang ibunya bukan gundik dipanggil Seoja.[13] Oleh itu, Song mendakwa bahawa Jaui harus memakai jubah berkabung selama setahun.[8]

Memandangkan Song Si-yeol dan Song Jun-gil mempunyai kuasa yang hampir mutlak menjelang 1659,[14] jubah berkabung Jaui telah diputuskan sebagai setahun.[14] Tetapi sepuluh bulan kemudian, pada tahun 1650, Heo Mok menulis sebuah esei yang memperincikan sebab-sebab Permaisuri Balu Besar Jaui terpaksa memakai jubah tiga tahun.[15] Heo percaya punca ibu bapa memakai jubah berkabung tiga tahun untuk anak sulung mereka adalah kerana anak sulung mewarisi garis keturunan bapa.[16] Oleh itu, alasan bahawa anak sulung itu istimewa bukan kerana mereka adalah anak lelaki pertama, tetapi kerana mereka meneruskan talian lelaki.[17] Memandangkan Hyojong telah mewarisi keturunan Injo, kematian Hyojong memerlukan jubah berkabung selama tiga tahun.[17]

Sebagai tindak balas kepada Heo, Song Jun-gil menyerang kepercayaan Heo dengan mengatakan bahawa jika Heo betul, jika anak lelaki pertama, kedua, ketiga, dan keempat semuanya mati sebelum bapa meninggal, dengan anak lelaki yang lebih tua mati dahulu, bapa perlu memakai jubah berkabung tiga tahun untuk keempat-empat anak lelaki.[18] Dia juga mempromosikan definisi Seoja sebagai semua anak lelaki selain anak sulung.[19] Heo kemudiannya menangkis kenyataan asalnya dengan mengatakan bahawa sebab jubah berkabung tiga tahun untuk anak sulung adalah kerana anak sulung secara amnya mewarisi keturunan bapa, oleh itu bermakna jika anak sulung kedua mewarisi garis keturunan, kematiannya juga mendapat jubah berkabung tiga tahun.[17] Beliau juga berkata bahawa Putera Sohyeon kekal sebagai putera raja, tetapi Hyojong telah menjadi raja sebuah negara, dan sebagai raja lebih tinggi daripada putera raja, jubah perkabungan untuk Hyojong mestilah sekurang-kurangnya sebagai Sohyeon.[20]

Lihat juga

sunting

Rujukan

sunting
  1. ^ "Korean Encyber-Sarim". Dicapai pada April 26, 2013.
  2. ^ 박은봉 (21 April 2009). Korean History Letters-Joseon Dynasty. 책과 함께 어린이. m/s. 97. ISBN 9788991221468.
  3. ^ "Korean Encyber-김효원". Dicapai pada May 19, 2013.
  4. ^ "한국민족문화대백과-동인 (東人)". Dicapai pada July 24, 2013.
  5. ^ "Korean Encyber-서인". Dicapai pada September 2, 2013.
  6. ^ Park Sibaek (2005). Park Sibaek's Annals of the Joseon Dynasty-Seonjo. Humanist. ISBN 9788958621829.
  7. ^ 박은봉 (21 April 2009). Korean History Letters-Joseon Dynasty. 책과 함께 어린이. m/s. 167. ISBN 9788991221468.
  8. ^ a b c "History of Sacrificial Rites-예송 논쟁". Dicapai pada October 4, 2013.
  9. ^ "Encyclopedia of Korean Ethnic Culture-상복". Dicapai pada October 8, 2013.
  10. ^ a b "Korean Encyber-장렬왕후". Dicapai pada October 10, 2013.
  11. ^ Yi Deok-il (2008). Kill Me if You Will. m/s. 83. ISBN 9788984312753.
  12. ^ Yi Deok-il (2008). Kill Me if You Will. m/s. 84. ISBN 9788984312753.
  13. ^ "Dictionary of Terms-서자". Dicapai pada October 11, 2013.
  14. ^ a b Yi Deok-il (2000). 송시열과 그들의 나라. 김영사. ISBN 9788934905028.
  15. ^ Park Sibaek's Annals of the Joseon Dynasty-Hyojong and Hyeonjong. Humanist. m/s. 117. ISBN 9788958622666.
  16. ^ "Encyclopedia of Korean Culture-허목". Dicapai pada October 15, 2013.
  17. ^ a b c "NaverCast-허목". Dicapai pada October 15, 2013.
  18. ^ "Second Book of Hyeonjong, Year 1 (1660)/ Seventeenth year of the Qing Emperor Shunzhi) March 21 in the lunar calendar/first article". Dicapai pada October 19, 2013.
  19. ^ Park Sibaek's Annals of the Joseon Dynasty-Hyojong and Hyeonjong. Humanist. m/s. 118. ISBN 9788958622666.
  20. ^ Park Sibaek's Annals of the Joseon Dynasty-Hyojong and Hyeonjong. Humanist. m/s. 119. ISBN 9788958622666.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Puak_Barat_(puak_politik_Korea)&oldid=5416506"