Tentera Kerjasama China
Tolong bantu menterjemahkan sebahagian rencana ini. Rencana ini memerlukan kemaskini dalam Bahasa Melayu piawai Dewan Bahasa dan Pustaka. Sila membantu, bahan-bahan boleh didapati di Collaborationist Chinese Army (Inggeris). Jika anda ingin menilai rencana ini, anda mungkin mahu menyemak di terjemahan Google. Walau bagaimanapun, jangan menambah terjemahan automatik kepada rencana, kerana ini biasanya mempunyai kualiti yang sangat teruk. Sumber-sumber bantuan: Pusat Rujukan Persuratan Melayu. |
Tentera Kerjasama China dalam Perang China-Jepun Kedua telah menggunakan nama yang berlainan pada zaman yang berlainan, bergantung kepada siapa merupakan pemimpin kerjasama atau yang mana rejim boneka yang menubuhkan tentera boneka ini..
Semasa Penyerbuan Jepun terhadap Manchuria, Jeneral Xi Qia menubuhkan satu pergerakan pemisahan pro-Jepun di Kirin dengan Tentera "Kirin Baru", dan Chang Hai-peng di Taonan (di barat laut wilayah Liaoning) menubuhkan Tentera Penebusgunaan Hsingan. Kedua-dua buah tentera ini cuba menewaskan tentera China yang lain di wilayah Heilongjiang dan di Harbin tetapi gagal. Selepas Peristiwa Mukden, tentera China yang bertukar ke pangkuan Jepun dimasukkan ke dalam Tentera Manchukuo pada awal tahun 1932.
Semasa Operasi Nekka Jepun di Jehol dan semasa Pertempuran Tembok Besar di 1933, Jepun menggunakan "Tentera Penyelamatan Negara" Li Chi-chun di bawah bendera lama berpalang lima Republik China dan Tentera Taoliao Manchukuo di bawah Chang Hai-peng.
Pada awal campur tangan di Mongolia Dalam mereka, pihak Jepun menggunakan tentera China di bawah Liu Guitang dan Li Shouxin. Selepasitu mereka menggunakan Tentera Keadilan Han Besar Wang Ying demi membentukkan sebahagian daripada sebuah Tentera Mongolia Dalam dan selepas itu Tentera Negara Mengjiang. Setelah mereka menubuhkan Kerajaan Autonomi Hopei Timur mereka menubuhkan Tentera Hopei Timur.
Selepas Jepun bermula menyerbu China pada tahun 1937, di setiap tempat yang ditakhluk oleh Jepun, sebuah tentera kerjasama mungkin ditubuhkan dan diberikan nama yang berlainan, seperti " Tentera Pembantu Tentera Empayar Jepun", "Pasukan Penjagaan Keamanan", atau "Garrison Polis", dan sebagainya. Selepas itu, terutamanya di bawah Kerajaan Nasionalis Nanjing mereka disusun semula ke dalam sebuah sistem yang mempunyai Bahagian, Pasukan, dan Angkatan.
Semasa Perang China-Jepun Kedua, kawasan pendudukan Jepun mempunyai keperluan yang berterusan untuk mendapatkan tentera untuk menumpaskan pemberontakan dan mempertahankan daripada sabotaj kepada aliran pembekalan Jepun, yang banyak mengalihkan tenaga kerja tentera biasa Jepun. Demi menyelesaikan kekurangan tenagakerja pada garisan hadapan (terutamanya selepas tahun 1942 dan berlakunya Perang Pasifik), dan menjaga pemerintahan di kawasan pendudukan mereka di China, pihak Jepun bermula menggaji askar tempatan yang sedia ada dan juga mengambil orang tempatan untuk bertanggungjawab terhadap keselamatan awam di kawasan pendudukan. Oleh itu, rejim-rejim boneka di kawasan-kawasan pendudukan Jepun menubuhkan Tentera Zhi'an China Utara dan Tentera Revolusi Negara Nanjing. Rejim-rejim boneka yang berlainan ini mempunyai pengawalan nominal hanya terhadap tentera kerjasama masing-masing, tetapi pegawai-pegawai tentera Jepun berkuasa untuk memberi arahan dan mengalihkan mana-mana unit tentera kerjasama yang mereka berasa sesuai.
Pada tahun 1938, tentera-tentera boneka di China mempunyai kira-kira 78 000 orang, kebanyakannya tentera Kerajaan Sementara China di China Utara. Semasa Wang Jingwei menubuhkan Kerajaan Nasionalis Nanjing selepas tahun 1940, bilangan tentera boneka China tiba-tiba bertambah kepada 145 000 orang. Kebanyakan tentera baru ini merupakan tentera boneka tempatan yang ditubuhkan di kawasan yang diduduki oleh Jepun dari tahun 1937 di Timur, Tengah, dan Selatan China.
From 1942 to 1943 (probably as a result of the United States' entry into the war), the Imperial Japanese Army commanders permitted National Revolutionary Army commanders faced with a disadvantageous situation (often a result of being caught between the Communists and the Japanese army) to preserve their strength by temporarily surrendering to the Japanese, and then joining the Nanjing collaborationist army en masse. The result was the collaborationist army manpower started growing rapidly. According to the Chinese Communist Party statistics at the end of the Second Sino-Japanese War, about 62% of the men in the Chinese collaborationist army were originally with the National Revolutionary Army.
Furthermore, the worsening situation for Japan from 1943 onwards meant that the Nanjing collaborationist army was given a more substantial role in the defence of occupied China than the Japanese had initially envisaged, and this army was almost continuously employed against the Chinese communist New Fourth Army. In March 1943, a British intelligence report estimated the total number at 345,130 men.
Despite rapid growth in manpower and increased responsibility to support the Japanese, the collaborationist Chinese army suffered from very low morale because the general public in the occupied areas viewed them as Hanjian, or traitors to China, and many surrendered quickly to Chiang Kai-shek's forces during military engagements. Enemy prisoners of low rank were persuaded to renege and fight alongside anti-Japanese forces, but high-ranking prisoners were executed. Many commanders of collaborationist army secretly cooperated with the Chinese Secret Service under General Dai Li, exchanging intelligence about IJA troop movements as well as taking orders from him to suppress communists activities.
Lihat juga
suntingPunca
sunting- Jowett, Phillip S. , Rays of The Rising Sun, Armed Forces of Japan’s Asian Allies 1931-45, Volume I: China & Manchuria, 2004. Helion & Co. Ltd., 26 Willow Rd., Solihul, West Midlands, England.