Perdamaian Vasvár

Perdamaian Vasvár ialah perjanjian antara monarki Habsburg dan Empayar Uthmaniyyah yang mengikuti Pertempuran Saint Gotthard pada 1 Ogos 1664 (dekat Mogersdorf, Burgenland), dan mengakhiri Perang Austria-Turki (1663–64).[1][2] Ia diadakan selama kira-kira 20 tahun, sehingga 1683, di mana pertempuran sempadan meningkat kepada perang besar-besaran.

Perdamaian Vasvár (versi Turki)

Pada masa menandatangani, tentera Habsburg berada dalam kedudukan yang lebih baik daripada Uthmaniyyah. Daripada mengekalkan inisiatif dan momentum, rundingan bermula dan pertempuran berhenti. Malah, Leopold I, Maharaja Rom Suci mahu perdamaian ditandatangani supaya beliau boleh lebih bersedia menentang Perancis. Walau bagaimanapun, puak dalam monarki berkeras untuk meneruskan operasi, terutamanya Croat dan Hungary, terutamanya kerana kebanyakan wilayah mereka berada di tangan Uthmaniyyah, dan mereka mahu menggunakan peluang untuk menuntut semula tanah mereka. Keluarga bangsawan Croatia, Zrinski dan Frankopan, melihat perjanjian itu sebagai memohon terutamanya kepada Uthmaniyyah, kerana mereka sebenarnya terpaksa menyerahkan wilayah yang baru sahaja dibebaskan kembali kepada Uthmaniyyah sebagai syarat perjanjian. Beberapa wilayah telah menjadi milik mereka sebelum pendudukan. Perjanjian itu menyebabkan perselisihan dalaman dan ketidakstabilan dalam monarki, yang akhirnya akan memuncak dengan pemberontakan dua keluarga bangsawan Croatia dan bangsawan Hungary yang diketuai oleh Ferenc Rákóczi I menentang raja Hungary (juga Maharaja kepada negeri-negeri Jerman dalam monarki).

Dengan perjanjian itu, kawalan Uthmaniyyah Transylvania dan Uyvar (ditadbirkan sebagai Uyvar Eyalet of the Empire) telah diiktiraf, serta kedua-dua empayar membayar ufti kewangan (diberikan sebagai "hadiah") kepada yang lain.[3] Itulah satu-satunya masa raja Perancis, sekutu tradisional Uthmaniyyah sejak Francis I, memerangi mereka. Ia juga merupakan salah satu faktor utama dalam keputusan Habsburg, kerana ladang yang jauh lebih berharga di Empayar Rom Suci dan Itali telah diancam oleh Perancis. Konsesi adalah sangat kecil untuk Austria, kerana maharaja mereka kini boleh beralih kepada hal ehwal barat. Habsburg juga menerima beberapa hak ekonomi di wilayah Uthmaniyyah dan mereka bersetuju untuk membayar 200,000 florin tahunan kepada Empayar Uthmaniyyah.[4][5]

Rujukan

sunting
  1. ^ The Habsburg Monarchy, 1618–1815, Charles W. Ingrao, 2nd ed, Cambridge University Press 2000, p. 67
  2. ^ Arno Strohmeyer, Norbert Spannenberger (Hrsg.): Frieden und Konfliktmanagement in interkulturellen Räumen. Das Osmanische Reich und die Habsburgermonarchie in der Frühen Neuzeit (= Forschungen zur Geschichte und Kultur des östlichen Mitteleuropa. 45). Franz Steiner, Stuttgart 2013, ISBN 978-3-515-10434-0
  3. ^ The Enemy at the Gate: Habsburgs, Ottomans, and the Battle for Europe, Andrew Wheatcroft, Random House, 2009
  4. ^ "The New Cambridge Modern History. Volume V, The Ascendancy of France, 1648–88. Edited by F. L. Carsten (New York: Cambridge University Press. 1961. pp. xxiv, 630.)". The American Historical Review. April 1962. doi:10.1086/ahr/67.3.688. ISSN 1937-5239.
  5. ^ Nelson, Cynthia; Tucker, Judith (May 1988). "Women in 19th Century Egypt". Middle East Report (152): 66. doi:10.2307/3012115. ISSN 0899-2851. JSTOR 3012115.