Pengurusan saintifik

Pengurusan saintifik ialah teori pengurusan yang menganalisis dan mensintesiskan alir kerja. Matlamat utamanya adalah menambah baik kecekapan ekonomi, terutamanya daya pengeluaran buruh. Ia merupakan salah satu cubaan terawal menggunakan sains kepada kejuruteraan proses kepada pengurusan. Pengurusan saintifik kadangkala dikenali sebagai Taylorisme sempena pengasanya, Frederick Winslow Taylor.[1]

Frederick Taylor (1856–1915), penyokong utama pengurusan saintifik

Taylor memulakan perkembangan teori di Amerika Syarikat semasa 1880-an dan '90-an dalam industri pengilangan, terutamanya keluli. Puncak pengaruhnya tiba pada 1910-an;[2] Taylor meninggal dunia pada tahun 1915 dan menjelang 1920-an, pengurusan saintifik masih berpengaruh tetapi tidak memasuki ke dalam sayembara dan sinkretisme dengan idea bertentangan atau pelengkap.

Walaupun pengurusan saintifik sebagai teori berbeza atau aliran fikiran menjelang 1930-an, kebanyakan temanya masih bahagian penting kejuruteraan industri dan pengurusan kini. Hal ini termasuk: analisis; sintesis; logik; kerasionalan; empirisisme; etika kerja; kecekapan dan penyingkiran sisa; pemiawaian amalan terbaik; sikap menghina bagi tradisi yang dikekalkan hanya untuk semata-mata kerana menyukainya atau untuk melindungi status sosial pekerja tertentu dengan set kemahiran tertentu; pengubahan pengeluaran kraf kepada pengeluaran besar-besaran; dan pemindahan pengetahuan antara pekerja dan dari pekerja ke alat, proses, dan pendokumenan.

Lihat juga

sunting
  1. ^ Mitcham 2005, halaman 1153 Mitcham, Carl and Adam, Briggle Management in Mitcham (2005) p. 1153
  2. ^ Woodham 1997, halaman 12

Rujukan

sunting

Bacaan lanjut

sunting

Pautan luar

sunting