Lintasan pejalan kaki

Lintasan pejalan kaki atau lintasan pejalan sahaja adalah tempat yang ditetapkan untuk para pejalan kaki menyeberangi jalan raya. Lintasan ini direka bentuk supaya mereka boleh dilihat oleh pemandu kenderaan dan mereka boleh melintas dengan selamat menyeberangi aliran lalu lintas kenderaan.

Di Eropah, lintasan belang adalah jenis kemudahan lintasan yang biasa ditemui. Susunan kata "lintasan pejalan kaki" digunakan dalam beberapa perjanjian lalu lintas dan isyarat jalan raya antarabangsa seperti Konvensyen Vienna mengenai Lalu Lintas Jalan Raya dan Konvensyen Vienna mengenai Papan Tanda dan Isyarat Jalan Raya.

Lintasan pejalan kaki yang bertanda sering kali dijumpai di persilangan, tetapi mungkin juga di titik lain pada jalan raya yang sibuk kerana ia mungkin tidak selamat untuk menyeberangi jalan tanpa bantuan disebabkan oleh jumlah kenderaan, kelajuan atau lebar jalan. Ia biasanya ditemui di mana pejalan kaki cuba untuk melintas (seperti kawasan beli-belah) atau terdapat pengguna jalan raya terdedah (seperti kanak-kanak sekolah) yang kerap melintas. Peraturan penggunaan lintasan pejalan kaki dikeluarkan bagi memastikan keselamatan, contohnya di sesetengah kawasan, pejalan kaki mesti berada lebih daripada separuh jalan menyeberangi lintasan sebelum pemandu meneruskan pemanduan.

Sejarah

Lintasan pejalan kaki telah wujud lebih dari 200 tahun dahulu, seperti yang boleh dilihat pada tinggalan di Pompeii. Blok-blok dinaikkan pada jalan, membenarkan pejalan kaki menyeberangi jalan tanpa perlu melangkah pada jalan itu sendiri yang juga digunakan sebagai sistem saliran dan pembuangan kumbahan. Ruang-ruang di antara blok membenarkan pedati yang dibawa oleh kuda untuk menggunakan jalan itu.^[1]

Isyarat lintasan pejalan kaki pertama telah didirikan di Bridge Street, Westminster, London pada Disember 1868. Ia merupakan idea John Peake Knight, jurutera kereta api, yang memikirkan bahawa ia akan menyediakan satu cara yang selamat bagi membenarkan pejalan kaki menyeberangi jalan yang sibuk itu. Isyarat tersebut terdiri daripada lengan semafor (dibuat oleh Saxby dan Farmer, yang merupakan pembuat isyarat kereta api), yang boleh dinaikkan dan diturunkan secara manual oleh konstabel polis yang akan memutarkan pemegang di tepi tiang. Lengan semafor itu diimbuhkan dengan lampu bercahaya gas di puncak tiang (hijau dan merah) bagi meningkatkan kebolehlihatan isyarat pada waktu malam. Walau bagaimanapun, pada Januari 1869, gas yang digunakan itu telah bocor dan menyebabkan letupan, mencederakan konstabel polis.^[2] Tiada kerja selanjutnya dilakukan pada lintasan pejalan kaki berisyarat sehinggalah 50 tahun kemudian.^[3]

Rujukan

^ Bradley, Pamela (23 Mei 2013). Cities of Vesuvius: Pompeii and Herculaneum (dalam bahasa Inggeris). Cambridge University Press. ISBN 9781107638112.
^ "Westminster Road Semaphore". victoriacountyhistory.ac.uk (dalam bahasa Inggeris). Victoria County History.
^ Muhammad M. Ishaque; Robert B. Noland. "Making Roads Safe for Pedestrians or Keeping them Out of the Way? - an Historical Perspective on Pedestrian Policies in Britain" (PDF) (dalam bahasa Inggeris). Pusat Kolej Imperial London untuk Kajian Pengangkutan. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 2011-07-17. Dicapai pada 18 Ogos 2009.

Pautan luar

Pedestrian crossings – Agensi Pengangkutan Sweden
The Design of Pedestrian Crossings – Jabatan Pengangkutan (United Kingdom)

[pompeii-1] Bradley, Pamela (23 Mei 2013). Cities of Vesuvius: Pompeii and Herculaneum (dalam bahasa Inggeris). Cambridge University Press. ISBN 9781107638112.

[kons-2] "Westminster Road Semaphore". victoriacountyhistory.ac.uk (dalam bahasa Inggeris). Victoria County History.

[fifty-3] Muhammad M. Ishaque; Robert B. Noland. "Making Roads Safe for Pedestrians or Keeping them Out of the Way? - an Historical Perspective on Pedestrian Policies in Britain" (PDF) (dalam bahasa Inggeris). Pusat Kolej Imperial London untuk Kajian Pengangkutan. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 2011-07-17. Dicapai pada 18 Ogos 2009.

[1]

[2]

[3]