Lilli Suburg

Lilli Suburg (1 August [G.L.: 20 July] 1841 di Rõusa Manor - 8 Februari 1923 di Valga) ialah seorang wartawan, penulis dan feminis berasal Estonia. Pada tahun 1882, beliau menubuhkan sebuah sekolah rendah swasta untuk perempuan Estonia di Pärnu, pada tahun 1885 memindahkannya ke Viljandi di mana bilangan murid berkembang. Pada 1887–1894, beliau mengasaskan dan mula menerbitkan majalah wanita pertama di Estonia, Linda. Apabila terpaksa menjual jurnalnya, Suburg berpindah ke Latvia dan mengetuai sebuah sekolah di sana sehingga 1907.

Kehidupan awal dan pendidikan

Caroline Suburg, dikenali sebagai Lilli, dilahirkan pada 1 Ogos 1841 (N.S.) di estet Rőusa, di perbandaran Uue-Vändra di Paroki Vändra, di Empayar Rusia kepada Eva (née Nuut) dan Toomas Suburg. Tidak lama selepas kelahirannya, mereka sekeluarga berpindah berdekatan estet Vana-Vändra (et), tempat Toomas berkhidmat sebagai pengawas dan Eva bekerja sebagai pembuat keju. Melalui industri mereka, pasangan itu akhirnya dapat memajak seluruh ladang dan menghantar anak perempuan mereka, yang sebelum ini telah dibimbing oleh pengasuh Rõusa Manor, ke sekolah swasta. Dari 1852 hingga 1859, Suburg belajar di sekolah swasta yang dikendalikan oleh Marie von Ditmar di Pärnu dan mula belajar di sekolah menengah perempuan di bandar itu. Kajiannya terganggu selama hampir sedekad oleh masalah kesihatan, yang didiagnosis oleh doktor di Tartu, akibat erysipelas. Pada masa ini, Suburg terpaksa kekal di atas katil selama berbulan-bulan pada satu masa dan membaca secara meluas—karya sastera Jerman, pedagogi, dan buku serta esei mengenai isu wanita. Apabila beliau mula mampu, beliau mengajar adik-adiknya. Ibu bapanya telah memperoleh sebuah hutan besar berhampiran Sikana, tempat Toomas memelihara lembu. beliau mengembangkan ladang itu kepada perusahaan penternakan tenusu di estet Waldburg dan keluarga itu berpindah ke homestead baharu.

Kerjaya

Penyakit itu meninggalkan parut di muka Suburg dan sejak itu, beliau tidak pernah membenarkan gambar diambil tanpa selendang yang menutup parut tersebut. Pada tahun 1869, beliau telah pulih dan menyelesaikan peperiksaan yang diperlukan untuk mendapatkan sijil mengajarnya. Menjelang 1872, beliau telah berkenalan dengan Carl Robert Jakobson, seorang penulis dan ahli pedagogi yang terlibat dalam kebangkitan nasionalis. Dengan dorongannya, Suburg mula menghasilkan cerpen, Liina, yang berdasarkan kehidupannya sendiri. Kisah itu, yang menilai pertembungan budaya antara adat Estonia dan Baltik-Jerman, diterbitkan pada tahun 1877 dan mempunyai beberapa cetakan yang diulang. Pada tahun berikutnya, sekali lagi dengan dorongan Jakobson, Suburg mula bekerja sebagai editor Pärnu Posttimees. Akhbar itu, yang terkenal dengan konservatismenya, di bawah pengaruh Suburg bergerak secara politik ke arah kedudukan yang lebih radikal.

Pada tahun 1880, Suburg mengambil Anna Wiegandt, seorang anak yatim piatu untuk menjadi anak angkatnya, dan ini merupakan tindakan yang tidak lazim bagi seorang wanita yang belum berkahwin pada masa itu. Hampir serentak dengan ini, nasib keluarganya beralih. Setelah hidup di atas kemampuan mereka, Toomas memutuskan untuk menjual lembu dan mengekalkan hanya sebahagian kecil daripada tanah dan kilang gandum. Eva dan anak-anak perempuannya menentang penjualan itu, tetapi Toomas melaksanakan transaksi itu dan tidak lama selepas itu, Suburg dan anak perempuannya berpindah ke Pärnu. Beliau merancang untuk menubuhkan sekolah perempuan swasta di sana dan ingin mengajar murid Estonia dalam bahasa mereka sendiri. Peraturan yang berlaku pada masa itu, melarang mengajar apa-apa selain agama dalam bahasa Estonia, memaksa Suburg untuk membuka institusi itu sebagai sekolah bahasa Jerman pada tahun 1882. Untuk menyokong sekolah tersebut, beliau mengadakan bazar, berpidato dan mengadakan persembahan, tetapi golongan elit tempatan tidak bersetuju dengan tindakannya.

Pada tahun 1885, Suburg telah didesak oleh penyokong di Viljandi untuk memindahkan sekolah itu. Beliau dapat menyewa kemudahan yang lebih besar dan menarik lebih ramai pelajar. Lima puluh orang perempuan tinggal di rumah tumpangan itu dan secara keseluruhan, beliau menambah bilangan murid sebanyak lapan puluh peratus. Pertambahan bilangan pelajar menjadikan sekolah itu terjamin dari segi kewangan dan Suburg bersiap sedia untuk mereka bentuk sistem pendidikan yang unik. Walaupun beliau dikehendaki mengajar dalam bahasa Jerman, beliau mengambil berat untuk memasukkan orang Estonia yang terkenal, seperti Jakobson, Lydia Koidula, dan Friedrich Reinhold Kreutzwald dalam kursus untuk membantu pelajarnya mengembangkan rasa budaya mereka sendiri dan membangunkan pertimbangan bebas pada bidang pembelajaran mereka sendiri. Dalam masa dua tahun, Suburg sedang berusaha untuk mengembangkan kurikulum, dan menghubungi pihak berkuasa untuk membenarkan beliau dan anak perempuannya mengajar bahasa Jerman selama lima tahun dan dua tahun untuk bahasa Rusia kepada pelajar perempuan yang lebih tua. Permintaan mereka ditolak, menyebabkan Suburg menyerahkan pengurusan sekolah kepada anak perempuannya. Wiegandt mendekati pihak berkuasa sekali lagi dan telah diluluskan untuk terus mengajar program lima gred selama enam tahun lagi. Pada masa itu, pada tahun 1892, Russification menggantikan format bahasa Jerman.

Suburg telah meneruskan penerbitan semasa beliau mengendalikan sekolah itu dan cuba mendapatkan permit yang diperlukan untuk menerbitkan jurnal wanita. Beberapa karya dari zaman itu termasuk karya moraliti sentimental seperti Maarja dan Eeva: atau kesetiaan hubungan dan cinta kepada manusia (Estonia: Maarja ja Eeva: ehk suguluse truudus ja armastus mehe vastacode: et is deprecated , 1881) dan Leeni (1887). Akhirnya pada tahun 1888, beliau mendapat kelulusan yang diperlukan untuk menyunting dan menerbitkan majalah wanita pertama Estonia, bertajuk Linda. Majalah ini merangkumi pelbagai topik wanita, termasuk hak undang-undang, keibubapaan, pendidikan wanita, serta perkembangan rohani mereka. Penerbitan itu turut menyertakan rencana oleh orang Estonia terkemuka dan karya-karya yang diterjemahkan oleh feminis terkemuka mengenai hak pilih wanita dan termasuk berita dan perbahasan perkembangan pendidikan dan saintifik terkini. Isu yang dibincangkannya adalah radikal pada masa itu dan menghasilkan ulasan mengejek daripada media lain. Suburg menyunting majalah itu sehingga masalah kewangan memaksanya untuk menjualnya pada tahun 1894.

Pada tahun 1899, Wiegandt menutup sekolah di Viljandi, berkahwin dengan Jaan Lammas dan pasangan itu membawa Suburg untuk tinggal bersama mereka di kampung Omuļi Latvia di ladang Egerí. Ibu dan anak perempuan sekali lagi membuka sekolah mengajar kanak-kanak di sana sehingga 1907, apabila anak perempuan Lammas dilahirkan. Suburg menerbitkan cerpen terakhirnya, Linda, anak perempuan rakyat (Estonia: Linda, rahva tütarcode: et is deprecated ) pada tahun 1900 dan mula mengerjakan memoirnya sendiri. Walaupun diiktiraf sebagai salah seorang feminis pertama Estonia dan menjadi ahli kehormat Persatuan Wanita Tartu pada tahun 1916, beliau tidak dapat menghadiri kongres wanita pertama yang diadakan di Tartu pada tahun 1917.

Kematian dan warisan

Plak peringatan Lilli Suburg di Viljandi

Pada tahun-tahun terakhirnya, Suburg secara berkala melawat kakaknya Laura di Valga. Dalam satu lawatan, beliau meninggal dunia di sana pada 8 Februari 1923. Beliau dikebumikan di Tanah Perkuburan Vändra Lama (et) di Vändra, Estonia. Persatuan Wanita Vändra menjaga kuburnya dan pada tahun 1926, sebuah monumen untuk memperingatinya telah didirikan oleh Kesatuan Pertubuhan Wanita Estonia (Estonia: Eesti Naisorganisatioonide Liitcode: et is deprecated ). Pada tahun 1982, plak peringatan telah dilekatkan pada tapak yang menempatkan sekolahnya dan pejabat editorial Linda di Viljandi.

Rujukan

Bibliografi

• Einasto, Jaan (2013). Dark Matter and Cosmic Web Story. Danvers, Massachusetts: World Scientific. ISBN 978-981-4551-06-9.
• Tamm, Evelin (8 March 2017). "The very first Estonian feminists – Lilli Suburg and Marie Reisik". London, England: Estonian World. Diarkibkan daripada yang asal pada 8 March 2017. Dicapai pada 17 April 2017.
• Tamul, Sirje; Lätt, Andra; Kostabi, Leili (translator) (2006). "Suburg, Lilli (Caroline) (1841–1923)". Dalam de Haan, Francisca; Daskalova, Krassimira; Loutfi, Anna (penyunting). Biographical dictionary of women's movements and feminisms in Central, Eastern, and South Eastern Europe: 19th and 20th centuries. Budapest, Hungary: Central European University Press. m/s. 544–547. ISBN 978-9-637-32639-4 – melalui Project MUSE.
• Vahtre, Sulev (1997). "Suburg, Lilli 1841-1923". Eesti ajalugu elulugudes: 101 tähtsat eestlast (dalam bahasa Estonian). Tallinn, Estonia: Olion. ISBN 978-9985-66-081-2 – melalui Eestigiid.ee.CS1 maint: unrecognized language (link)