Kitab Ratapan

Kitab Ratapan (disingkat Ratapan ; akronim Rat. ) ialah salah satu buku Alkitab Kristian dalam Perjanjian Lama dan Tanakh (atau Alkitab Ibrani ). Dalam Perjanjian Lama, kitab Yosua adalah sebahagian daripada kumpulan kitab nubuatan dan khususnya dalam kumpulan nabi-nabi besar . Manakala dalam Bible Hebrew, buku ini dipanggil Skrol Eikhah ( Hebrew :, translit. Megillat Eikhah ), dan merupakan sebahagian daripada kumpulan Ketuvim, atau lebih tepatnya salah satu daripada Lima Skrol . Dalam Terjemahan Lama Bible, buku ini dipanggil "Kitab Nudub Yeremia".

Nama

Nama "Ratapan" adalah singkatan daripada frasa "Ratapan Yeremia" yang merupakan terjemahan literal nama buku ini dalam Septuaginta Yunani, iaitu "Θρῆνοι " ( Thrênoi Ieremíou ). Nama itu merujuk kepada tema buku, puisi ratapan, serta tradisi Yahudi dan Kristian bahawa puisi ini ditulis oleh nabi Yeremia sendiri.

Nama " Eikhah " dalam bahasa Ibrani secara literal bermaksud "mengapa", "dengan cara apa", atau "bagaimana". Perkataan ( eikhah ) dan variannya iaitu ( eikh ) dan ( eikhakhah ), boleh digunakan sebagai kata tanya (interogatif) dan kata seru (interjeksi). Nama ini boleh didapati sebagai perkataan pertama dari ayat pertama dalam Ratapan 1, 2, dan 4 .

kandungan

Kitab Ratapan, seperti namanya, mengandungi ratapan atas kejatuhan Yerusalem ke tangan tentera Babylonia pada 586 SM, dan kemusnahan dan pengasingan berikutnya. Walaupun buku ini secara umumnya bertemakan kesedihan kerana kemusnahan Yerusalem, terdapat juga baris yang menunjukkan iman kepada Tuhan dan mengharapkan masa depan yang cerah di dalamnya. Sebagai contoh ayat-ayat yang menulis: "Kasih setia TUHAN tidak berkesudahan, rahmat-Nya tidak berkesudahan, selalu baru setiap pagi; besar kesetiaan-Mu!" (3:22-23).

Buku ini terdiri daripada lima rangkap syair atau lima surah yang mengandungi ratapan di dalamnya. Bab dalam Ratapan 1, 2, 4 dan 5 terdiri daripada 22 ayat manakala Ratapan 3 terdiri daripada 66 ayat, dan kesemuanya (dalam teks asal) adalah dalam bahasa Ibrani.

Ayat-ayat ini digunakan oleh orang Yahudi dalam ibadat mereka pada hari-hari istimewa puasa dan berkabung. Hari-hari istimewa sedemikian diadakan setiap tahun untuk mengenang malapetaka yang menimpa bangsa itu pada tahun 586 B.C.E.