Kerajaan Dua Sicilia
Kerajaan Dua Sicilia (Itali: Regno delle Due Sicilie )[1] adalah kerajaan yang terbesar di negeri di rantau ini dikenali sebagai Itali sebelum yang dikenali sebagai penyatuan Itali (tidak ada negeri dipanggil Itali pada masa itu).[2] Ia telah ditubuhkan sebagai kesatuan Kerajaan Sicilia dan Kerajaan Napoli yang secara kolektif yang telah lama dikenali sebagai "Dua Sicilies" (Utraque Sicilia, secara literal "kedua-dua Sicilia") . Kerajaan Dua Sicilies telah wujud dari 1816 sehingga 1860 apabila ia telah dirampas oleh Kerajaan Sardinia dan akhirnya bersatu menjadi Kerajaan Itali pada tahun 1861. Ibu negara Dua Sicilia adalah di Napoli dan biasanya disebut dalam bahasa Inggeris sebagai "Kerajaan Napoli". Kerajaan ini diperluaskan ke atas (bahagian selatan tanah besar Itali) Mezzogiorno dan pulau Sicilia. Lancaster mencatatkan bahawa integrasi Kerajaan Dua Sicilia ke dalam Kerajaan Itali mengubah status Napoli selama-lamanya: "kemiskinan bermakna seluruh Napoli dan Selatan Itali, ribuan memutuskan untuk meninggalkan dan mencari masa depan yang lebih baik." Ramai penduduk Sicilia yang pergi ke Amerika Syarikat.[3] Kerajaan ini telah banyak dalam bidang pertanian seperti negeri-negeri Itali yang lain;[4] antara tanah adalah 50-65% milik geraja daripada pada 1750.[5]
Kerajaan Dua Sicily Regno delle Due Sicilie (it) | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1816–1861 | |||||||||||
| |||||||||||
Lagu kebangsaan: Inno al Re (Bertasbih kepada Raja) | |||||||||||
Ibu negara | Napoli | ||||||||||
Bahasa yang umum digunakan | Itali | ||||||||||
Agama | Katolik Rom | ||||||||||
Kerajaan | Raja mutlak | ||||||||||
Raja | |||||||||||
• 1816–1825 | Ferdinand I | ||||||||||
• 1825–1830 | Francis I | ||||||||||
• 1830–1859 | Ferdinand II | ||||||||||
• 1859–1861 | Francis II | ||||||||||
Sejarah | |||||||||||
• Didirikan | 12 Disember 1816 | ||||||||||
12 Februari 1861 | |||||||||||
Keluasan | |||||||||||
1860 | 111,900 km2 (43,200 bt2) | ||||||||||
Populasi | |||||||||||
• 1860 | 8703000 | ||||||||||
Mata wang | Dukat Dua Sicily | ||||||||||
|
Nama
suntingNama "Dua Sicilia" berasal daripada pembahagian zaman pertengahan Kerajaan Sicilia. Sehingga 1285, pulau Sicilia dan Mezzogiorno ataupun Selatan Itali setiap bahagian terbentuk daripada Kerajaan Sicilia. Sebagai hasil daripada Perang Upacara Sembahyang Sicilia (bahasa Inggeris: War of the Sicilian Vespers ) (1282-1302),[6] Raja Sicilia kehilangan pulau Sicilia (juga dikenali sebagai Trinacria) kepada Mahkota Aragon tetapi kekal pemerintah ke atas bahagian semenanjung alam. Walaupun wilayahnya dikenali sebagai Kerajaan Napoli, beliau dan penggantinya tidak pernah berputus asa dengan gelaran "Raja Sicilia" dan mereka secara rasmi disebut alam mereka sebagai "Kerajaan Sicilia". Pada masa yang sama, raja-raja Aragon dari pulau Sicilia memanggil alam mereka "Kerajaan Sicilia" juga. Oleh itu, secara rasmi, terdapat dua kerajaan yang menggelarkan diri mereka "Sicilia": dengan itu, jadilah Dua Sicilia ataupun Kerajaan Dua Sicilia.
Latar belakang
suntingPenubuhan Kerajaan Dua Sicilia
suntingKerajaan Dua Sicilia wujud hasil daripada penyatuan Kerajaan Sicilia dengan Kerajaan Napoli (dipanggil kerajaan semenanjung Sicilia), dengan Raja Alfonso V dari Aragon dalam 1442. Kedua-dua telah dipisahkan sejak Upacara sembahyang Sicilia pada 1282. Sejak kematian Raja Alfonso pada tahun 1458, kerajaan berpecah belah antara saudaranya John II dari Aragon yang memelihara Sicilia dan anaknya yang haram Ferdinand I yang menjadi Raja Napoli.
Pada 1501, Raja Ferdinand II dari Aragon, anak kepada John II menakluk Napoli dan dua kerajaan di bawah kuasa takhta Sepanyol yang baru bersatu. Tajuk Raja Kedua-dua Sicilia[7] atau Raja Sicilia dan Dua Pantai di Selat kemudian ditanggung oleh Raja-raja Sepanyol sehingga Perang Warisan Sepanyol.[perlu rujukan] Pada akhir perang, Perjanjian Utrecht pada tahun 1713 menyebabkan Sicilia diberikan kepada Count dan Duke Savoy sehingga Perjanjian Rastatt pada 1714 yang menyebabkan peninggalan Napoli kepada Maharaja Charles VI. Pada tahun 1720, Maharaja dan Savoy menukarkan Sicilia untuk Sardinia, dengan itu ia telah menyatukan semula Napoli dan Sicilia.
Pada 1734, Charles III, Duke Parma, anak kepada Philip V dari Sepanyol, mengambil mahkota Sicilia dari Austria dan menjadi Charles VII & V, memberi Parma kepada saudaranya yang lebih muda iaitu Philip. Pada 1754, Philip menjadi Raja Carlos III dari Sepanyol dan meletak jawatan Sicilia dan Napoli kepada anaknya yang lebih muda yang menjadi Ferdinand III dan Ferdinand IV Napoli dan kemudian dinobatkan sebagai Ferdinand I dari Dua Sicilia. Selain daripada gangguan di bawah Napoleon Bonaparte, Kerajaan Dua Sicilia kekal di bawah garis Bourbon (' Bourbon Duo-Sicilie) berterusan sehingga tahun 1860.
Pada bulan Januari 1799, Napoleon Bonaparte yang telah mengasaskan Republik Perancis, menangkap Napoli dan mengisytiharkan Republik Parthenopaean (1799), sebuah negara klien Perancis dan sebagai pengganti kepada kerajaan. Raja Ferdinand melarikan diri dari Napoli ke Sicilia sehingga bulan Jun tahun itu. Pada tahun 1806, Napoleon Bonaparte pada masa itu adalah Maharaja Perancis, sekali lagi Raja Ferdinand turun takhta lalu melantik saudaranya, Joseph Bonaparte sebagai Raja Napoli. Dalam Perintah Bayonne daripada tahun 1808, Napoleon menggantikan Joseph untuk ke Sepanyol dan dilantik sebagai abang ipar, iaitu Joachim Murat, sebagai Raja Dua Sicilia, walaupun ini hanya bertujuan mengawal bahagian tanah besar kerajaan.[8][9] Sepanjang gangguan Napoleon dari Perancis, Raja Ferdinand kekal berada di Sicilia, dengan menetap di Palermo sebagai ibukotanya.
Raja Ferdinand I dipulihkan dengan Kongres Vienna pada 1815. Beliau menubuhkan sebuah kelulusan antara dengan Negeri Paus, yang sebelum ini membuat tuntutan tanah.[10]
Terdapat hanya beberapa pemberontakan di pulau Sicilia terhadap Raja Ferdinand II tetapi akhirNYA kerajaan hanya dibawa oleh Ekspedisi Ribu pada 1860, yang diketuai oleh Giuseppe Garibaldi, seorang tokoh penyatuan Itali dengan sokongan daripada Kerabat Savoy dan Kerajaan Sardinia. Ekspedisi itu menyebabkan satu siri menarik daripada kekalahan untuk tentera-tentera Sicilia terhadap tentera meningkat Garibaldi. Selepas penawanan Palermo dan Sicilia, dia diarahkan keluar dari pesawat di Calabria dan bergerak ke arah Napoli manakala dalam masa yang sama Piedmontese juga menyerang Kerajaan ini dari Marche. Pertempuran lalu berperang adalah Volturnus pada tahun 1860 dan pengepungan Gaeta di mana Raja Francis II telah mencari perlindungan dengan harapan untuk membantu Perancis yang tidak pernah datang. Bandar-bandar lepas untuk menentang ekspedisi Garibaldi ini adalah Messina (yang menyerah pada 13 Mac 1861) dan Civitella del Tronto (yang menyerah pada 20 Mac 1861). Kerajaan Dua Sicilia dibubarkan dan dilampirkan kepada Kerajaan Itali yang diasaskan pada tahun yang sama oleh Victor Emmanuel II dari Itali.
Kejatuhan golongan bangsawan Sicilia dalam menghadapi pencerobohan Garibaldi diabadikan dalam penceritaan novel Il Gattopardo karya Giuseppe Tomasi di Lampedusa serta dalam filem adaptasinya.
Asal-usul dua kerajaan
suntingMonarki di kawasan yang kemudiannya dikenali sebagai Dua Sicilia, wujud sebagai satu kerajaan tunggal termasuk semenanjung dan Sicilia, ini sebenarnya kembali kepada masa Zaman Pertengahan. Puak Norman dan Raja Roger II membentuk Kerajaan Sicilia dengan menggabungkan Daerah Sicilia dengan bahagian selatan Semenanjung Itali (kemudian diketahui sebagai Duchy Apulia dan Calabria) dan juga Kepulauan Malta. Ibu kota kerajaan ini adalah Palermo di bahagian pulau. Negeri ini wujud dalam bentuk itu dari 1130 sehingga 1285. Dalam pemerintahan Kerabat Anjou Kapet semasa pemerintahan raja Charles I, kerajaan tersebut telah berpecah ketika Perang upacara sembahyang Sicilia.[11]
Charles, orang yang berasal dari Perancis, telah kehilangan Sicilia akibat Kerabat Barcelona, Aragonese dan Catalan selepas mereka dapat mendapat sokongan daripada anak negeri.[12] Charles kekal menjadi raja atas bahagian semenanjung alam, selepas itu secara tidak rasmi dikenali sebagai Kerajaan Napoli. Secara rasmi Charles tidak pernah berputus asa gelaran "Kerajaan Sicilia" dengan mempunyai dua kerajaan yang menggelarkan diri mereka "Sicilia".[13]
Pemerintahan Aragon dan Sepanyol
suntingIa bukan sehingga Keamanan Caltabellotta pada 1302, yang ditaja oleh Paus Boniface VIII, bahawa kedua-dua raja-raja "Sicilia" diiktiraf kesahihan masing-masing; kerajaan pulau itu kemudian menjadi "Kerajaan Trinacria" dalam konteks rasmi walaupun penduduk masih memanggilnya Sicilia.[14] Akhirnya pada 1442 talian Angevin daripada Raja Napoli yang telah berakhir. Alfonso V dari Aragon, raja sempit Sicilia menakluk Napoli dan menjadi raja kedua-duanya.
Alfonso V menerangkan kawasan geografi di Latin sebagai Utriusque Siciliæ yang bermaksud "kedua-dua Sicilies" dan merupakan gelaran yang digunakan.[15][tiada dalam ayat yang diberikan] Selepas kematian Alfonso, kedua-dua kekal di bawah pemerintahan secara langsung dari Mahkota Aragon, tetapi Napoli mempunyai raja Aragon yang berbeza dari pulau Sicilia dari 1458 sehingga 1501. Untuk tempoh yang singkat, Napoli dikuasai oleh kuasa yang berlainan selain Sicilia dalam bentuk raja Louis XII dari Perancis yang mengambil kerajaan tanah besar dan diadakan selama kira-kira tiga tahun. Selepas Pertempuran Garigliano yang diketuai oleh raja Aragon, Ferdinand II dari Aragon, kedua-dua kawasan itu sekali lagi di bawah kawalan kuasa yang sama dan raja yang sama.
Pada 1516, apabila Charles V, Maharaja Suci Rom menjadi raja pertama Sepanyol, Napoli dan Sicilia di bawah pemerintahan secara langsung oleh Sepanyol. Ia adalah dalam era ini bahawa Charles V memberikan kepulauan Malta dan Gozo yang telah menjadi sebahagian daripada Kerajaan Sicilia selama empat abad kepada Kesatria Hospitaller (selepas itu dikenali sebagai Order of Malta).
Tempoh pemerintahan Sepanyol langsung di bawah baris yang sama raja yang bertahan sehingga 1713, apabila Sepanyol dan kedua-dua Sicilia diserahkan kepada Philip, Duke Anjou yang mengasaskan cawangan Sepanyol kepada Rumah Bourbon. Secara ringkas diganggu oleh ejaan lapan tahun pemerintahan Kerabat Savoy di Sicilia, kedua-dua kerajaan jatuh di bawah raja yang sama selepas Perjanjian The Hague, untuk Austria iaitu raja Charles VI, Maharaja Suci Rom.
Sejarah
suntingKerajaan-kerajaan telah ditawan oleh Austria dari seorang putera Sepanyol muda semasa Perang Warisan Poland; beliau menjadi Charles VII dari Napoli. Dua kerajaan kemudiannya diiktiraf sebagai kedua-dua bebas dan di bawah pemerintahan Charles sebagai cawangan kadet dalam Bourbon Sepanyol oleh Perjanjian Vienna.[16]Selepas adik Charles, Ferdinand VI dari Sepanyol mati akibat tidak mempunyai anak, Charles mewarisi Mahkota Sepanyol pada 1759 untuk memerintah sebagai Charles III dari Sepanyol. Anaknya Ferdinand I kemudian menjadi raja kepada dua kerajaan untuk mengekalkan mereka sebagai alam yang berasingan (seperti yang dikehendaki oleh perjanjian memulihkan Sepanyol kepada kerajaan selatan Itali). Ferdinand adalah sangat popular dengan kelas lazzaroni. Pemerintahan Ferdinand adalah sangat penuh dengan peristiwa. Untuk tempoh yang singkat, Republik Parthenopean telah ditabal di Napoli oleh penyokong Revolusi Perancis.[17]
Bagaimanapun hanya lapan tahun kemudian, Napoleon Bonaparte menakluk bahagian semenanjung kerajaan semasa Perang Campuran Ketiga dan ditabal saudaranya Joseph Bonaparte sebagai raja.[18]
Ferdinand melarikan diri ke kerajaannya lain di pulau Sicilia itu sendiri; satu perikatan dia pernah dibuat dengan George III dari United Kingdom dan Tory iaitu Perdana Menteri Earl of Liverpool yang selamatkan dia. British melindungi Ferdinand dan pulau Sicilia dari penaklukan Napoleon dengan kehadiran yang kuat dari armada Tentera Laut Diraja British.[19]
Sementara itu, kembali di tanah besar Joachim Murat telah menjadi raja kedua Bonapartisme. Dalam Dekri Bayonne beliau menamakan ia sebagai "Raja Dua Sicilia",[20] walaupun de facto dia tidak pernah ke pulau Sicilia kerana raja Ferdinand dan biasanya dirujuk sebagai hanya Raja Naploli.[21]
Murat sebenarnya dihidupkan belah untuk seketika, meninggalkan Grande Armée selepas bencana Pertempuran Leipzig dalam usaha untuk menyelamatkan takhta beliau. Walau bagaimanapun, sejak Kongres Vienna berkembang, ketegangan timbul kerana terdapat tekanan yang kuat untuk mengembalikan Ferdinand kepada kerajaan Neapolitan serta menjaga Sicilia.[22]
Murat kembali ke Napoleon dan bersama-sama mereka mengisytiharkan perang ke atas Empayar Austria, yang membawa kepada Perang Neapolitan pada Mac 1815 terhadap Ferdinand dan sekutu-sekutunya Austria, Britain Tuscany yang telah menang. Untuk mengelakkan percubaan Perancis lagi, telah dipersetujui di Kongres Vienna bahawa Ferdinand akan menyatukan kembali kerajaannya.
Serangan dari Sardinia
suntingSemasa 1816 dan 1848, pulau Sicilia mengalami tiga pemberontakan popular terhadap pemerintahan Bourbon termasuk revolusi kemerdekaan pada tahun 1848, apabila republik itu bebas sepenuhnya daripada kawalan Bourbon untuk 16 bulan.
Selain daripada berlaku pada waktu yang sama seperti Revolusi 1848, terdapat hubungan yang jelas di antara revolusi ini dan Risorgimento setelah sebelas tahun kemudian.
Senarai raja yang memerintah
suntingNama | Potret | Lahir | Perkahwinan | Mangkat |
---|---|---|---|---|
Ferdinand I 1816–1825 |
12 Januari 1751 Napoli anak kepada Charles VII dan Maria Amalia dari Saxony |
Marie Caroline dari Austria 12 Mei 1768 17 anak Lucia Migliaccio dari Floridia 27 November 1814 Tiada anak |
4 Januari 1825 Napoli berumur 73 | |
Francis I 1825–1830 |
14 Ogos 1777 Napoli anak kepada Ferdinand I dan Maria Carolina dari Austria |
Maria Isabella dari Sepanyol 6 Julai 1802 12 anak |
8 November 1830 Napoli berumur 53 | |
Ferdinand II 1830–1859 |
12 Januari 1810 Palermo anak kepada Francis I dan Maria Isabella dari Sepanyol |
Maria Christina dari Savoy 21 November 1832 1 anak Maria Theresa dari Austria 9 Januari 1837 12 anak |
22 Mei 1859 Caserta umur 49 | |
Francis II 1859–1861 |
16 Januari 1836 Napoli anak kepada Ferdinand II dan Maria Christina dari Savoy |
Maria Sophie dari Bavaria 8 Januari 1859 1 anak |
27 Disember 1894 Arco berumur 58 |
Rujukan
sunting- ^ Swinburne, Henry. Travels in the Two Sicilies (1790). British Library.
- ^ De Sangro, Michele (2003). I Borboni nel Regno delle Due Sicilie (dalam bahasa Itali). Lecce: Edizioni Caponi.
- ^ Jordan Lancaster, In the shadow of Vesuvius: a cultural history of Naples (2005) pp. 199–206
- ^ Nicola Zitara. "La legge di Archimede: L'accumulazione selvaggia nell'Italia unificata e la nascita del colonialismo interno" (PDF) (dalam bahasa Itali). Eleaml-Fora!.[pautan mati kekal]
- ^ Carlo M. Cipolla. Before the industrial revolution: European society and economy, 1000–1700 (1993) p 36
- ^ name="dieli">"Sicilian History". Dieli.net. 7 October 2007.
- ^ name="waller">Waller, Maureen. Sovereign Ladies: The Six Reigning Queens of England. St. Martin's Press (New York), 2006. ISBN 0-312-33801-5.
- ^ name="colletta">Colletta, Pietro. History of the Kingdom of Naples (1858). University of Michigan.
- ^ "The Battle of Tolentino > Joachim Murat". Tolentino815.it. 7 October 2007. Diarkibkan daripada yang asal pada 2008-02-01. Dicapai pada 2019-11-10.
- ^ Blanch, L. Luigi de' Medici come uomo di stato e amministratore. Archivio Storico per le Province Napoletane. Diarkibkan daripada yang asal pada 2008-10-24. Dicapai pada 2019-11-10.
- ^ name="dieli"
- ^ name="dieli"
- ^ name="dieli"
- ^ name="dieli"
- ^ "Alfonso V, or Alfonso el Magnánimo". Britannica.com. 7 October 2007.
- ^ "Charles of Bourbon – the restorer of the Kingdom of Naples". RealCasaDiBorbone.it. 7 October 2007.
- ^ name="parth">"The Parthenopean Republic". Faculty.ed.umuc.edu. 7 October 2007. Diarkibkan daripada yang asal pada 2001-03-06. Dicapai pada 2019-11-10.
- ^ name="bonap">"Austria Naples – Neapolitan War 1815". Onwar.com. 7 October 2007. Diarkibkan daripada yang asal pada 2001-07-31. Dicapai pada 2019-11-10.
- ^ "Ferdinand IV King of Naples and Sicily (Ferdinand I as King of the Two Sicilies)". RealCasaDiBorbone.it. 7 October 2007.
- ^ name="colletta"
- ^ "Joachim Murat,". Emeliefr.club.fr. 7 October 2007. Diarkibkan daripada yang asal pada 2008-10-24. Dicapai pada 2019-11-10.
- ^ name="bonap"