Kebebasan politik (juga dikenali sebagai autonomi politik atau agensi politik) ialah konsep utama dalam sejarah dan pemikiran politik dan salah satu ciri terpenting masyarakat demokratik.[1] Kebebasan politik digambarkan sebagai kebebasan daripada penindasan [2] atau paksaan,[3] ketiadaan syarat yang melumpuhkan bagi seseorang individu dan pemenuhan syarat yang membolehkan,[4] atau ketiadaan keadaan paksaan hidup, contohnya paksaan ekonomi, dalam sesuatu masyarakat.[5] Walaupun kebebasan politik sering ditafsirkan secara negatif sebagai kebebasan daripada kekangan luaran yang tidak munasabah terhadap tindakan,[6] ia juga boleh merujuk kepada pelaksanaan hak, kapasiti dan kemungkinan yang positif untuk bertindak dan pelaksanaan hak sosial atau kumpulan.[7] Konsep ini juga boleh merangkumi kebebasan daripada kekangan dalaman terhadap tindakan atau ucapan politik (cth kepatuhan sosial, konsistensi atau kelakuan tidak sahih).[8] Konsep kebebasan politik berkait rapat dengan konsep kebebasan sivil dan hak asasi manusia, yang dalam masyarakat demokratik biasanya diberikan perlindungan undang-undang daripada negara.

Lihat juga

sunting

Rujukan

sunting
  1. ^ Hannah Arendt, "What is Freedom?", Between Past and Future: Eight Exercises in Political Thought, (New York: Penguin, 1993).
  2. ^ Iris Marion Young, "Five Faces of Oppression", Justice and the Politics of Difference" (Princeton University press, 1990), 39–65.
  3. ^ Michael Sandel, Justice: What's the Right Thing to Do? (Farrar, Straus and Giroux, 2010).
  4. ^ Amartya Sen, Development as Freedom (Anchor Books, 2000).
  5. ^ Karl Marx, "Alienated Labour" in Early Writings.
  6. ^ Isaiah Berlin, Liberty (Oxford 2004).
  7. ^ Charles Taylor, "What's Wrong With Negative Liberty?", Philosophy and the Human Sciences: Philosophical Papers (Cambridge, 1985), 211–229.
  8. ^ Ralph Waldo Emerson, "Self-Reliance"; Nikolas Kompridis, "Struggling Over the Meaning of Recognition: A Matter of Identity, Justice or Freedom?" in European Journal of Political Theory July 2007 vol. 6 no. 3 pp. 277–289.

Pautan luar

sunting