Industri anime
Industri anime telah berkembang dengan pesat pada tahun-tahun sebelumnya, terutamanya diluar Jepun. Ia telah berkembang dengan cepat keserata dunia lalu memberikan peningkatan dalam perlesenan untuk pelbagai siri, filem, dan [OVA]] pada kadar peningkatan dalam wilayah. Animax, dinobatkan sebagai rangkaian anime 24 jam yang terbesar di dunia,[1] menyiarkan rancangan anime keserata Jepun, Taiwan, Hong Kong, Asia Tenggara, benua kecil India, Amerika Latin dan Korea Selatan.
Saiz industri
sunting| Tahun produksi | Bilangan yang diterbitkan | Sumber |
|---|---|---|
| 2000 | 124 | [2] |
| 2006 | 306 | [2] |
| 2008 | 288 | [2] |
| Tahun | Nilai jualan | Sumber |
|---|---|---|
| 2005 | 97.1 bilion yen[note1 1] | [2] |
| 2006 | 95 bilion yen[note1 2] | [2] |
| 2007 | 89.4 bilion yen[note1 3] | [2] |
| 2008 | 77.9 bilion yen[note1 4] | [2] |
| 2011[note1 5] | 19.6 bilion yen[note1 6] 17.1 bilion yen[note1 7] |
[3] |
Perlesenan
suntingAnime kebanyakannya dihasilkan oleh syarikat-syarikat Jepun, oleh itu ia perlu dilesenkan oleh syarikat-syarikat di negara-negara lain untuk dilepaskan secara sah. Walaupun anime telah dilesenkan oleh pemilik Jepun untuk kegunaan di luar Jepun sejak tahun 1960-an, amalan itu menjadi keutamaan di Amerika Syarikat pada tahun 1970-an untuk awal 1980-an, apabila siri TV seperti Gatchaman dan Captain Harlock telah dilesenkan daripada syarikat-syarikat induk di Jepun untuk diedarkan di pasaran Amerika Syarikat, seiring dengan perubahan agak dramatik kepada konsep asal dan jalan cerita. Tabiat ke arah Amerika mengagihkan anime berterusan sehingga pada tahun 1980-an dengan pelesenan gelaran seperti Voltron dan 'penciptaan' siri baru seperti Robotech melalui penggunaan bahan sumber daripada beberapa siri asal.
Pada awal tahun 1990an, beberapa syarikat mula bereksperimen dengan pelesenan yang berorientasikan kurang bahan kanak-kanak. Sesetengah, seperti AD Vision, dan Central Park Media serta cetakan yang telah mencapai kejayaan komersial yang agak besar dan seterusnya menjadi peranan utama dalam pasaran anime Amerika sekarang sangat lumayan. Anime, seperti AnimEigo mencapai kejayaan yang terhad. Banyak syarikat yang dicipta secara langsung oleh syarikat induk Jepun tidak melakukan juga, paling tidak hanya melesenkan satu atau dua tajuk sebelum melengkapkan operasi Amerika mereka.
Lesen adalah mahal, selalunya beratus-ratus beribu-ribu ringgit untuk satu siri dan puluhan ribu untuk satu filem.[4] Harga berbeza, contohnya, Jinki: Extend kos hanya RM297570 (AS$91000) untuk melesenkan manakala Kurau Phantom Memory berkos RM3139200 (AS$960000).[4] Hak simulcast internet streaming boleh menjadi murah, berharga lebih kurang RM3270 (AS$1000)-RM6540 (AS$2000) untuk sebuah episod.[5]
Nota
suntingRujukan
sunting- ^ The Anime Biz - Oleh Ian Rowley, bersama Hiroko Tashiro, Chester Dawson, dan Moon Ihlwan, BusinessWeek, 27 Jun 2005.
- ^ a b c d e f g "Industry Group Head Says Anime is a Bubble that Burst (Update 2)". Anime News Network. 2009-05-04. Dicapai pada 2013-12-18.
- ^ "Anime Makes Up 57% of Blu-Ray Sales in Japan in 1st Half of 2011". Anime News Network. 2011-07-21. Dicapai pada 2013-12-18.
- ^ a b ADV Court Documents Reveal Amounts Paid for 29 Anime Titles
- ^ The Anime Economy Part 3: Digital Pennies