GBU-28

GBU-28
Fungsi Utama(Primer):	5,000 pound (2,273 kg) senjata berpandukan laser (unpowered)
Panjang:	25 ft (7.6 m)
Diameter:	2 ft 4 in (711 mm)
Wingspan:	5 ft 5 in (1.7 m)
Julat:	Lebih drp 5 batu nautika (9 km)

Unit Berpandu Bom 28 atau Guided Bomb Unit 28 atau nama singkatannya GBU-28 adalah merupakan bom pemusnah kubu bawah tanah beratnya 5,000 pound dan berpandukan. Secara khususnya, ia telah dibangunkan untuk kegunaan Tentera AS dalam Operasi Operation Desert Storm untuk menembusi pusat-pusat markas Iraq yang terletak jauh di dalam bumi. Walau bagaimanapun, hanya dua daripada senjata-senjata berkenaan telah dijatuhkan dalam operasi berkenaan, kedua-duanya oleh F-111F.

GBU-28 telah diubah kepada 8" barel artileri , berat 4,700 pound, dan mengandungi 630 pounds letupan. Operator akan menyinarkan sasaran dengan satu rangka laser dan kemudian bom akan memandu kepada titik tenaga laser energy yang dipantulkan daripada sasaran.

Bom ini telah mlalui ujian kritikal di Nevada pada Tonopah Test Range, satu lapangan major bagi program-program senjata biayaan DOE. Ia terbukti berkebolehan untuk menembusi kedalaman bumi sebanyak 30 meter (100 kaki) atau 6 meter (20 kaki) konkrit pepejal.[1]

Penjualan GBU-28 kepada negara asing pertama adalah permintaan 100 unit oleh Israel, yang berkuatkuasa dalam bulan April 2005.[2] Diarkibkan 2011-06-29 di Wayback Machine Penghantaran senjata-senjata berkenaan telah dicepatkan oleh permintaan Israel dalam bulan Julai 2006. Pegawai-pegawai ketenteeraan Israel menyatakan bahawa peluru-peluru berpandu sasaran tepat yang lain telah digunakan untuk menyerang bangunan-bangunan Hezbollah dalam konflik 2006 Israel-Lebanon [3] Bagaimanapun, technolog dalam GBU-28 akan terus, merujuk kepada sumber-sumber ketenteraan Israel, mungkin Iran atau Syria.(Anton La Guardia, Israel challenges Iran's nuclear ambitions Diarkibkan 2018-01-25 di Wayback Machine, September 22, 2004)

Rujukan

• Whitney Raas and Austin Long, Osirak Redux? Assessing Israeli Capabilities to Destroy Iranian Nuclear Facilities, MIT Security Studies Program Working Paper, April 2006.