Bahasa-bahasa Filipina Tengah Raya

Bahasa-bahasa Filipina Tengah Raya ialah subkumpulan yang diusulkan di bawah keluarga bahasa-bahasa Austronesia, yang ditakrifkan oleh perubahan bahasa Polinesia-Melayu Proto *R kepada *g. Bahasa-bahasa tersebut dituturkan di bahagian tengah dan selatan Filipina, dan di utara Sulawesi.[2] Subkumpulan ini pertama kali diusulkan oleh Robert Blust (1991) berdasarkan bukti leksikal dan fonologi,[2] dan diterima oleh kebanyakan pakar dalam bidang tersebut.[3][4][5]

Bahasa-bahasa Filipina Tengah Raya
Taburan
geografi:
Filipina
Utara Sulawesi, Indonesia
Klasifikasi bahasa:Austronesia
Bahasa-proto:Filipina Tengah Raya Proto
Pembahagian:
Glottolog:grea1284[1]

Kebanyakan bahasa utama di Filipina tergolong dalam subkumpulan bahasa-bahasa Filipina Tengah Raya: bahasa Tagalog, bahasa-bahasa Bisaya, bahasa Sebu, bahasa Hiligaynon, bahasa Waray; bahasa Bikol Tengah, bahasa Maranao, dan bahasa Magindanao.[6] Di pulau Sulawesi, Indonesia, bahasa Gorontalo ialah bahasa ketiga terbesar mengikut bilangan penutur.[7]

Sejarah

sunting

Menurut Blust, taburan semasa untuk bahasa-bahasa Filipina Tengah Raya ialah hasil daripada pengembangan yang berlaku sekitar 500 SM dan ia membawa kepada perataan kebanyakan kepelbagaian linguistik di tengah dan selatan Filipina.

Sisa-sisa kepelbagaian awal ini masih boleh ditemui di kawasan peninggalan dalam kawasan bahasa-bahasa Filipina Tengah Raya, iaitu: bahasa Manide di selatan Luzon, bahasa Inati di Panay, bahasa Mangyan Utara di Mindoro, bahasa Kalamia di utara Palawan, dan bahasa Mindanao Selatan.[2]

Pengelasan

sunting

Subkumpulan bahasa-bahasa Filipina Tengah Raya terdiri daripada mikrokumpulan berikut:[2]

Lihat juga

sunting

Rujukan

sunting
  1. ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, penyunting (2017). "Greater Central Philippine". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History.
  2. ^ a b c d Blust, Robert (1991). "The Greater Central Philippines hypothesis". Oceanic Linguistics. 30 (2): 73–129. doi:10.2307/3623084. JSTOR 3623084.
  3. ^ Lobel, Jason William. (2013). Philippine and North Bornean languages: issues in description, subgrouping, and reconstruction. Ph.D. dissertation. Manoa: University of Hawai'i at Manoa.
  4. ^ Smith, Alexander D. (2017). "The Western Malayo-Polynesian Problem". Oceanic Linguistics. 56 (2): 435–490. doi:10.1353/ol.2017.0021.
  5. ^ Himes, Robert S. (2002). "The Relationship of Umiray Dumaget to Other Philippine Languages". Oceanic Linguistics. 41 (2): 275–294. doi:10.1353/ol.2002.0005. JSTOR 3623311.
  6. ^ "Ethnologue report for Philippines". www.ethnologue.com.
  7. ^ "Ethnologue report for Indonesia (Sulawesi)". www.ethnologue.com.

Pautan luar

sunting

Templat:Philippine languagesTemplat:Austronesian languages